Pokaz 14 maja w ramach Dyskusyjnego Klubu Filmowego

Dwóch hongkońskich gliniarzy o złamanych sercach, dwie przewrotne historie o niemożliwych spotkaniach. Policjant z plakietką o numerze 223 nie może się pogodzić z tym, że został porzucony, kiedy los stawia na jego drodze tajemniczą kobietę w prochowcu i blond peruce. Ona szuka Hindusów, którzy zniknęli z niezwykle cennym i niezbyt legalnym pakunkiem. Tymczasem w nocnym barze z jedzeniem na wynos bystre oczy milczącej Faye śledzą mundurowego 663, z którego uczuciami brutalnie obeszła się pewna stewardessa.
Zadziorna, lekko prowadzona fabuła to jeden z najważniejszych filmów definiujących estetykę lat 90. Jego neonowo-chropowata stylistyka stała się punktem odniesienia dla całego pokolenia twórców ze wszystkich stron świata. Od stylowego kina akcji po teledyskowy romans pulsujący w rytm “California Dreaming” - to urzekająca i zagadkowa historia o samotności i mijaniu się w tłumie.

Na ekranie w kwietniu
Nagrodzony za reżyserię na Sundance film Mariji Kavtaradze to zmysłowa i prowokacyjna love story, jakiej jeszcze na ekranach nie było. Dawno nie było też na nich duetu, między którym tak iskrzy. Elena jest tancerką, a Dovydas tłumaczem języka migowego. Oboje pracują ciałem, szukając najlepszego sposobu, by wyrazić – tańcem i ruchem dłoni – najsubtelniejsze sensy i najgłębsze emocje. Wydają się dla siebie stworzeni, ale Powoli zamiast happy endu wybiera status: „To skomplikowane”. Bo Elena uwielbia seks, a Dovydas mógłby się bez niego obejść. Pełni najlepszych chęci sprawdzają więc, czy da się kochać, nie pożądając. Film Kavtaradze śmiało podejmuje temat nowych modeli relacji, to kino namiętne i pełne pasji, które jest popisem zarówno świetnej reżyserii, jak i aktorskiej chemii.

Koniec lat 30. na Podhalu. Utalentowany taternik, potomek znakomitego góralskiego rodu Jędrek Zawrat lubi życie na krawędzi. Gdy się wspina, wybiera najtrudniejsze drogi, gdy kocha gotów jest poświęcić wszystko. Jego wybranką jest piękna Bronka. Jednak na skutek rodzinnej decyzji ręka dziewczyny zostaje oddana starszemu z braci Zawratów, statecznemu i poważnemu Maćkowi. Dumny Jędrek porzuca rodzinne strony, by szukać zapomnienia wśród krakowskiej bohemy. Na swojej drodze spotyka niemieckiego naukowca i alpinistę Wolframa, który głosi teorię, w myśl której Górale pochodzą od starogermańskiego plemienia Pragotów. Gdy wybucha wojna, Niemcy oferują mieszkańcom Podhala współpracę. Maciej Zawrat wspierany przez wiele wybitnych rodów, zdecydowanie odrzuca tę propozycję. Jednak przekonany przez Wolframa Jędrek, mając nadzieję na odzyskanie ukochanej i ocalenie swojej społeczności przed wojenną zagładą, podejmuje współpracę. Jędrek i Maciej uwikłani w historię, zmuszeni do najtrudniejszych wyborów, kochający tę samą kobietę, staną po przeciwnych stronach sporu, który zdecyduje nie tylko o ich osobistych losach, ale o przyszłości całego regionu.

Pokaz przedpremierowy 4 kwietnia, a w stałym repertuarze od 12. kwietnia

Nowy film twórcy „Lisbon Story" i „Nieba nad Berlinem" to medytacja nad prostotą i pięknem życia. W „Perfect Days" Wim Wenders opowiada historię japońskiego everymana, dla którego każdy dzień wypełniony jest czynnościami składającymi się na poezję codzienności.

Mieszkający we współczesnym Tokio Hirayama (w tej roli fantastyczny Kōji Yakusho, nagrodzony za swoją rolę na festiwalu w Cannes) to człowiek małomówny i zamknięty w sobie, jednak przepełniony miłością do świata i innych. Podążając za bohaterem, odkrywamy kolejne rytuały, w które angażuje się on z całkowitym oddaniem. Z czasem nawet prozaiczna praca Hirayamy, porządkującego miejskie toalety (każda jest architektonicznym arcydziełem), okazuje się niezwykłym ceremoniałem.

Ścieżką dźwiękową jego życia stają się harmonijne dźwięki tokijskiej ulicy oraz utwory w wykonaniu The Velvet Underground, Lou Reeda, Patti Smith i Niny Simone. Film Wendersa to uzdrawiające kino zmieniające codzienność w magię.

Prezentowany w Cannes portret niemieckiego artysty Anselma Kiefera jest jak jego wielkoformatowe rzeźby – choć monumentalny, nie porzuca ludzkiej perspektywy. I nie jest to na pewno klasyczny dokument z „gadającymi głowami”. Po pamiętnej Pinie Wim Wenders proponuje kolejne immersyjne doświadczenie filmowe, dzięki któremu możemy wkroczyć do świata twórcy i jego dzieł. Fabularyzowane sceny, materiały archiwalne i zrealizowane w 3D ujęcia z gigantycznej pracowni składają się na zniuansowany obraz człowieka walczącego z powojenną zbiorową amnezją. Urodzony w 1945 roku Kiefer, uczeń Josepha Beuysa – na początku kariery przez niektórych uznawany za zwykłego prowokatora, a nawet sympatyka nazizmu – upominał się w swoich pracach o pamięć trudnej przeszłości Niemiec, tak jak Heinrich B öll w literaturze. Wenders wędruje z kamerą po wielohektarowym terenie we francuskim Barjac – studiu artystycznym, a zarazem ulegającej entropii wystawie. Budowanie i rozpad, mit i konkret, świadectwo i zanik – te fascynacje widać w tworzonych przez Kiefera obiektach: kilkupiętrowych betonowych wieżach czy podziemnych tunelach. Jednocześnie reżyser pozwala sobie na czuły filmowy gest – spotkanie małego Anselma (w tej roli kuzyn Wendersa) z cenionym artystą.

Kicia Kocia ponownie na wielkim ekranie! Rezolutna kotka już po raz czwarty zaprasza do kin na seanse pełne humoru, emocji oraz codziennych przygód.

Kicia Kocia powraca! Uwielbianą kotkę oraz jej przyjaciół – Packa, Adelkę i Julianka – czekają nowe perypetie. Tym razem spędzimy z nimi dzień w przedszkolu, zobaczymy, jak poznają nowych kolegów na placu zabaw i jak uciekają przed nagłym deszczem. Kicia Kocia pokaże nam także, jak uczy się jeździć na rowerze i jak pomaga dziadkowi zbudować szafkę dla babci. Na Kicię Kocię zawsze można liczyć!

Filmowe opowieści na podstawie uwielbianych książek Anity Głowińskiej obejrzało już ponad 700 tysięcy widzów! Serial „Kicia Kocia” na wielkim ekranie!

Nagrodzony m.in. Srebrnym Niedźwiedziem na festiwalu w Berlinie film mistrza melodramatów, Christiana Petzolda jest słodko-gorzką historią o miłości z proekologicznym przesłaniem. Niemiecki reżyser kolejny raz, z dużym wyczuciem, zagłębia się w ludzkie emocje, zastanawiając się nad problemem kryzysu twórczego i jego wpływu na emocjonalną dojrzałość.

Leon i Felix to dwaj przyjaciele, którzy postanowili spędzić lato w położonym w lesie domku wakacyjnym nad Bałtykiem. Ma to być czas relaksu, odpoczynku od miasta, ale też poszukiwania inspiracji do pracy. Pierwszy z nich pisze właśnie kolejną książkę, drugi próbuje skompletować fotograficzne portfolio. Kiedy mężczyźni docierają na miejsce, wygląda na to, że nie będą tam sami.

Okazuje się, że jeden z pokoi zajmuje młoda dziewczyna imieniem Nadja, którą z kolei odwiedza Devid. Optymizm oraz radość z życia, jakie wnosi ta dwójka, nie współgra z pozą udręczonego artysty reprezentowaną przez Leona. Mężczyzna przechodzi kryzys twórczy, a dodatkowy stres powoduje u niego zapowiedź odwiedzin wydawcy. Chcąc nie chcąc, czwórka młodych bohaterów jest na siebie skazana, a wzajemne relacje między nimi ulegają ciągłym zmianom. Sytuacja robi się coraz bardziej napięta, gdy w okolicy wybucha seria groźnych pożarów lasu.

Grupa nieznajomych bierze udział w ekskluzywnym kursie, który ma im pomóc uporać się ze strachem przed lataniem. Ich ostatnim zadaniem jest lot z Londynu na Islandię, podczas którego nic nie idzie zgodnie z planem. Sytuacja dodatkowo się pogarsza, gdy w wyniku nadchodzącej burzy śnieżnej, uczestnicy kursu są zmuszeni do pozostania w oddalonym od lotniska hotelu. Narastające z każdą godziną zmęczenie i frustracja doprowadzają ich na skraj wytrzymałości. Czy uda im się uporać z własnymi demonami i znaleźć sposób na powrót do domu?

Dzikie historie na Islandii? Zapnijcie pasy! Latanie dla początkujących to szalona komedia, która razem z grupą ‘nieulękłych lotników’ zabiera nas w pełną nieoczekiwanych zwrotów akcji podróż, w sam środek zaśnieżonej nordyckiej wyspy.

„Jutro będzie nasze” to debiut komiczki i aktorki Paoli Cortellesi, która, podążając śladem Phoebe Waller-Bridge („Fleabag”), zagrała w nim także główną rolę. Z Delią może utożsamić się każda z nas, bo i my dokonujemy na co dzień rzeczy niemożliwych – ogarniamy dom i pracę, dzieci i starszych członków rodziny, łagodzimy złe humory męża albo emocje nastoletniej córki. Delia urabia sobie ręce po łokcie, a w zamian dostaje tylko kolejne razy, pretensje i fochy. Jest również przekonana, że szykującą się do zamążpójścia córkę czeka podobny los. Jednak pewnego dnia przychodzi do niej list, który prowokuje ją do buntu i skłania do zaskakująco śmiałych czynów, których nikt się nie spodziewa po gospodyni domowej. „Jutro będzie nasze” emanuje duchem zmiany, wiarą w siłę kobiet i kobiecą solidarność. Jest też odą na cześć pięknych, acz burzliwych relacji matek z córkami.

Ten włoski przebój rozgrywa się w podnoszącym się z kryzysu powojennym Rzymie i nawiązuje do dzieł neorealizmu, w szlachetną tradycję wkłada jednak współczesne treści. Bo „Jutro będzie nasze” mówi o zbiorowym przebudzeniu, o kobietach, które jako pierwsze odważyły się przeciwstawić dziedzictwu przemocy. Przeplatający śmiech i łzy, wprost dotykający bolesnych doświadczeń, a przy tym lekki jak rzymskie wakacje film Cortellesi dowodzi, że przyszłość leży – dosłownie – w naszych rękach. Czy od czasów naszych babek coś dla siebie wywalczyłyśmy? Tak, i lepiej mocno tego pilnujmy, mówi reżyserka.

Film Cortellesi w rytm włoskich ballad prowadzi nas przez współczucie, wściekłość, śmiech i wzruszenie, zarówno stawiając nas przed brutalną prawdą, jak i dając nieskończone pokłady nadziei. Bella ciao!

Wyruszcie w bajkową podróż i odkryjcie magię, która czeka na Was w morskiej głębinie. „Ponyo” Hayao Miyazakiego to przepiękna opowieść o niezwykłej przyjaźni chłopca i złotej rybki, która odmieniła jego życie na zawsze. Fantastyczna animowana przygoda od nagradzanego twórcy „Spirited Away: W kranie bogów" i „Mojego sąsiada Totoro" to propozycja dla najmłodszej publiczności. Film z polskim dwulektorem lub polskimi napisami, dla widzów od 7. roku życia.

Pięcioletni chłopiec o imieniu Sosuke mieszka wraz z mamą w nadmorskiej miejscowości. Podczas zabawy na plaży Sosuke znajduje uwięzioną w słoiku złotą rybkę. Nadaje jej imię Ponyo i obiecuje zawsze się nią opiekować. Jednak Ponyo nie jest zwyczajną rybką – to córka potężnego czarodzieja, który zrozpaczony jej zniknięciem, wzburzy całe morze, by sprowadzić ją do domu. Tak rozpoczyna się niezwykła przygoda, podczas której chłopiec i rybka muszą połączyć siły, by ocalić świat przed niebezpieczeństwem i spełnić marzenie Ponyo o zostaniu człowiekiem.

Przepiękny wizualnie i pełen uroku film „Ponyo” jest opowieścią o miłości, przyjaźni i magii oraz doskonałą propozycją dla tych, którzy chcą rozpocząć swoją przygodę ze światem Studia Ghibli.

Jeśli w ostatnim czasie zawieruszyła Ci się agrafka albo guzik, to bardzo możliwe, że w Twoim domu zamieszkali Pożyczalscy! Odkryj ich sekret wraz z „Tajemniczym światem Arrietty".

Pod podłogą starego domu mieszka malutka Arrietta z równie małymi rodzicami – to rodzina Pożyczalskich, którzy mierzą zaledwie kilka centymetrów wzrostu. Te maleńkie istoty żyją poza zasięgiem ludzkiego wzroku, w sekrecie „pożyczając” od dużych domowników jedzenie i przedmioty codziennego użytku – kostkę cukru, szpilkę czy kawałek materiału. Ale zawsze tylko odrobinę, aby gospodarze nie zauważyli.

Pewnego dnia do domu wprowadza się Sho, 12-letni chłopiec. Rodzice Arrietty zawsze ją ostrzegali: „Nigdy nie pozwól ludziom cię zobaczyć". Raz ujrzani, Pożyczalscy musieliby natychmiast opuścić swoją kryjówkę. Jednak odważna i ciekawa świata nastolatka zaprzyjaźnia się z kilka razy większym chłopcem. Czy ta niezwykła przyjaźń przetrwa, gdy oba światy – tych małych i dużych – spotkają się?

„Tajemniczy świat Arrietty" to przepięknie zrealizowana i mądra animacja od legendarnego Studia Ghibli, która zachwyci całą rodzinę. Film z polskim dwulektorem lub z polskimi napisami, przeznaczony dla dzieci powyżej 7. roku życia.

Witajcie w Kocim Królestwie, gdzie marzenia stają się rzeczywistością, a koty mówią ludzkim głosem! To tu czekają na Was niezliczone radości oraz wielkie przygody w towarzystwie wszelkiej maści futrzaków. Zrealizowana przez kultowe Studio Ghibli, „Narzeczona dla kota” Hiroyukiego Mority to animacja, która sprawi przyjemność nie tylko miłośnikom kotów. Film z polskim lektorem lub polskimi napisami, dla widzów od 7. roku życia.

Haru jest nieśmiałą licealistką z głową w chmurach – wiecznie spóźnia się do szkoły, gubi rzeczy i wzdycha do chłopaka, który nie zwraca na nią uwagi. Pewnego dnia nastolatka ratuje życie kotu, któremu grozi potrącenie przez samochód. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że zwierzę przemawia ludzkim głosem, dziękując jej za pomoc. Ocalonym kotem jest bowiem nie kto inny jak książę Lune, syn Kociego Króla. Za dobry uczynek dziewczyna zostaje nagrodzona mnóstwem prezentów oraz zaskakującą propozycją małżeństwa – z wdzięczności koty chcą wydać Haru za następcę tronu. Wraz z niezwykłymi towarzyszami, eleganckim kotem Baronem, kocurem Mutą i gadającym gargulcem Toto, dziewczyna trafia do Kociego Królestwa. Tu rozpoczyna prawdziwą podróż, w głąb siebie.

Zrealizowana pod artystyczną opieką Hayao Miyazakiego, „Narzeczona dla kota” to dowcipna i wzruszająca opowieść o odwadze, przyjaźni i odkrywaniu własnej wartości. „Naucz się być sobą, wtedy nic nie będzie straszne” – mówią Haru koci przyjaciele, i z taką myślą zostawiają też widzów twórcy filmu.

Kiedy Minato zaczyna dziwnie się zachowywać, jego matka od razu wyczuwa, że coś jest nie tak. Kiedy odkrywa, że za wszystkim stoi nauczyciel, wpada do szkoły i żąda, aby wyjaśnił jej, co się dzieje. W miarę, jak poznajemy historię oczami matki, nauczyciela i chłopca, powoli dochodzimy do prawdy.

*Sakamoto Yuji, z którym po raz pierwszy współpracowałem przy tym filmie, to scenarzysta, którego szanuję najbardziej spośród tych, którzy nadal są w branży. Jestem od niego nieco starszy, ale żyliśmy w tych samych czasach, oddychaliśmy tym samym powietrzem pod pochmurnym niebem, kiedy on tworzył swoje scenariusze. Pisał o zaniedbaniach, o przestępcach oraz pseudorodzinach. Historie, które nas interesują, dotykają podobnych tematów i motywów, chociaż poruszaliśmy je w różnym czasie. Każdy z nas wybrał własne podejście do tych tematów. Tak jakbyśmy wdychali to samo powietrze, ale inaczej je wydychali.
Pracując po raz pierwszy ze scenarzystą, producentami oraz Ryuichi Sakamoto – kompozytorem, z którym zawsze chciałem współpracować, stworzyliśmy cudowny film, z którego jestem bardzo dumny

Po powstaniu 1863 roku i pogrzebie żony Kacper Wosiński opuszcza dom i zatrudnia się w pałacu w Rosołowcach jako rządca. Właściciel posiadłości, sprzyjający powstańcom, musi uciekać przed austriackimi huzarami, zostawiając żonę pod opieką Kacpra. Kostiumowy film grozy, ze świetną rolą Krzysztofa Jasińskiego, o bohaterce, która wdała się w konszachty ze Złym, a po śmierci wcielała się w wilczycę i inne kobiety.

Nowy film jednego z najciekawszych współczesnych reżyserów Michela Franco, portretuje dwójkę bohaterów, którzy w poszukiwaniu miłości i zrozumienia muszą zmierzyć się z demonami przeszłości i chorobą. W rolach głównych występują laureatka Oscara Jessica Chastain i laureat Pucharu Volpiego na festiwalu w Wenecji - Peter Sarsgaard.
Sylvia jest pracownikiem socjalnym, prowadzi proste i uporządkowane życie - córka, praca, spotkania AA. Sytuacja ulega zmianie, gdy wraca ze zjazdu absolwentów liceum, a jej śladem podąża Saul. Niespodziewane spotkanie będzie miało głęboki wpływ na ich oboje, otwierając drzwi do przeszłości.

Za scenariusz i reżyserię "Pamięci" odpowiada Michel Franco ("Opiekun", "Sundown"). Zdobywczyni Oscara Jessica Chastain ("Oczy Tammy Faye", "Azyl") wciela się w postać Sylvii, samotnej matki zmagającej się z traumatyczną przeszłością. Partneruje jej Peter Sarsgaard ("Obywatel Jones", "Batman") jako Saul, mężczyzna cierpiący na demencję, który odizolowany jest od świata przez rodzinę. Michel Franco tworzy ich historię z delikatnością i wrażliwością, pokazuje relację dającą bohaterom namiastkę bezpieczeństwa i bliskości.

Dla lokalnej społeczności niewielkiego miasteczka w północnej Anglii pub The Old Oak to miejsce szczególne. Jedyna przestrzeń, gdzie ludzie wciąż mogą się spotkać i przy kuflu piwa omówić bieżące sprawy, ale też symbol brutalnych zmian, jakie dotknęły okolicę za sprawą głębokiej ekonomicznej recesji.
Wszystko zaczęło się zmieniać w połowie lat 80., kiedy na fali strajku dobrze prosperujące za sprawą przemysłu górniczego miasto zaczęło stopniowo pogrążać się w kryzysie. Młodzi, nie widząc dla siebie miejsca, poczęli wyjeżdżać w poszukiwaniu lepszych perspektyw, a ci, którzy zostali, pogrążali się w marazmie. Narastająca frustracja i nieufność wobec wszystkiego co obce znajduje ujście, kiedy do miasta trafia autobus z syryjskimi uchodźcami. Sytuacja robi się coraz bardziej napięta, a mieszkańcom nie podoba się, że przyjezdni mogą liczyć na większe wsparcie niż oni. Szansą na porozumienie może okazać się niezwykła przyjaźń, jaka rodzi się między właścicielem pubu a młodą Syryjką.

Jeden z najważniejszych brytyjskich reżyserów Ken Loach kolejny raz podejmuje w swoim filmie ważny społeczny temat. Podejmując problem imigracji, zastanawia się nad przyczynami ksenofobii u swoich rodaków, nie bez przyczyn odnosząc się do głębokich systemowych zaniedbań.

Nagrodzony Oscarem dla Najlepszego Filmu Animowanego i Złotym Niedźwiedziem festiwalu w Berlinie, Spirited Away: W krainie bogów to arcydzieło światowego kina stworzone przez jednego z najbardziej cenionych twórców animacji, Hayao Miyazakiego. Niezwykle szybko film zyskał status dzieła kultowego, skutecznie popularyzując anime na całym świecie.

Spirited Away: W krainie bogów zabierze Cię w podróż wykraczającą poza granice Twojej wyobraźni. W trakcie przeprowadzki do nowego domu, dziesięcioletnia Chihiro wraz z rodzicami przypadkowo trafia do tajemniczego, opuszczonego miasteczka. Ku swojemu przerażeniu, dziewczynka odkrywa, że to kraina zamieszkana przez bóstwa i duchy, a jej rodzicie zostali przemienieni... w świnie! To kara za spożycie pokarmu przeznaczonego dla bogów. Aby ocalić rodziców, Chihiro będzie musiała rozpocząć pracę u potężnej wiedźmy Jubaby. Czy dziewczynce uda się zdjąć klątwę i wrócić do świata ludzi?

Stanowiący triumf wyobraźni Miyazakiego, Spirited Away: W krainie bogów to przejmująca i mądra opowieść o stawianiu czoła własnym lękom i niepewnościom. W świecie pełnym duchów i bogów Chihiro odnajduje swoje miejsce, odkrywając, że najważniejsze jest być sobą i wierzyć we własne możliwości.

Dla lokalnej społeczności niewielkiego miasteczka w północnej Anglii pub The Old Oak to miejsce szczególne. Jedyna przestrzeń, gdzie ludzie wciąż mogą się spotkać i przy kuflu piwa omówić bieżące sprawy, ale też symbol brutalnych zmian, jakie dotknęły okolicę za sprawą głębokiej ekonomicznej recesji.
Wszystko zaczęło się zmieniać w połowie lat 80., kiedy na fali strajku dobrze prosperujące za sprawą przemysłu górniczego miasto zaczęło stopniowo pogrążać się w kryzysie. Młodzi, nie widząc dla siebie miejsca, poczęli wyjeżdżać w poszukiwaniu lepszych perspektyw, a ci, którzy zostali, pogrążali się w marazmie. Narastająca frustracja i nieufność wobec wszystkiego co obce znajduje ujście, kiedy do miasta trafia autobus z syryjskimi uchodźcami. Sytuacja robi się coraz bardziej napięta, a mieszkańcom nie podoba się, że przyjezdni mogą liczyć na większe wsparcie niż oni. Szansą na porozumienie może okazać się niezwykła przyjaźń, jaka rodzi się między właścicielem pubu a młodą Syryjką.

Jeden z najważniejszych brytyjskich reżyserów Ken Loach kolejny raz podejmuje w swoim filmie ważny społeczny temat. Podejmując problem imigracji, zastanawia się nad przyczynami ksenofobii u swoich rodaków, nie bez przyczyn odnosząc się do głębokich systemowych zaniedbań.

Zdobywca Grand Prix na 23. MFF mBank Nowe Horyzonty i jeden z niekwestionowanych przebojów ostatniego festiwalu w Cannes. Ta przezabawna, nieprzewidywalna, pełna fantazji i uroku opowieść rozpoczyna się jak dramat obyczajowy o sfrustrowanym monotonną egzystencją urzędniku, by nieoczekiwanie zamienić się w rasowy kryminał o napadzie na bank. A to dopiero początek! Moreno przekonuje nas bowiem, że prawdziwe życie i prawdziwe kino zaczynają się wtedy, kiedy ściągamy uniformy, radykalnie zrywamy z kieratem codzienności, iluzją zawodowego bezpieczeństwa i filmową rutyną. Tytułowi delikwenci: kasjerzy Román i Morán, wkraczają na terytorium przygody, gdzie w towarzystwie bohemy poznają wartość (i cenę) wolności. Ta arthouse’owa komedia kryje w sobie – niczym sejf, którego zawartość plądrujemy z zachwytem – mnóstwo niespodzianek. Począwszy od nawiązania do klasyki, czyli Apenas un delincuente (1949) Hugona Fregonese, przez zabawę w anagramy (imiona bohaterów to Román, Morán, Ramón, Norma i Morna), po mistrzowską, podwójną rolę dyrektora banku i czołowego gangstera w więziennej hierarchii w wykonaniu Germána De Silvy.