Używamy plików cookie, aby pomóc użytkownikom w sprawnej nawigacji i wykonywaniu określonych funkcji. Szczegółowe informacje na temat wszystkich plików cookie odpowiadających poszczególnym kategoriom zgody znajdują się poniżej.
Pliki cookie sklasyfikowane jako „niezbędne” są przechowywane w przeglądarce użytkownika, ponieważ są niezbędne do włączenia podstawowych funkcji witryny....
Niezbędne pliki cookie mają kluczowe znaczenie dla podstawowych funkcji witryny i witryna nie będzie działać w zamierzony sposób bez nich.Te pliki cookie nie przechowują żadnych danych umożliwiających identyfikację osoby.
Funkcjonalne pliki cookie pomagają wykonywać pewne funkcje, takie jak udostępnianie zawartości witryny na platformach mediów społecznościowych, zbieranie informacji zwrotnych i inne funkcje stron trzecich.
Analityczne pliki cookie służą do zrozumienia, w jaki sposób użytkownicy wchodzą w interakcję z witryną. Te pliki cookie pomagają dostarczać informacje o metrykach liczby odwiedzających, współczynniku odrzuceń, źródle ruchu itp.
Wydajnościowe pliki cookie służą do zrozumienia i analizy kluczowych wskaźników wydajności witryny, co pomaga zapewnić lepsze wrażenia użytkownika dla odwiedzających.
Reklamowe pliki cookie służą do dostarczania użytkownikom spersonalizowanych reklam w oparciu o strony, które odwiedzili wcześniej, oraz do analizowania skuteczności kampanii reklamowej.
Agnès Varda
Agnès Varda
dramat
Francja, Włochy , 1962
90'
Francuski z polskimi napisami
Corinne Marchand, Antoine Bourseiller, Dominique Davray, Dorothée Blanck
Cléo, paryska gwiazdka pop, żyje w świecie rodem z własnych piosenek: pełnym rozmów o niczym, fałszywych uśmiechów i udawanych wzruszeń. Agnes Varda z iście nowofalową bezczelnością postanawia jednak wybudzić bohaterkę z letargu i wywabić ją ze złotej klatki.
Konfrontując Cléo z podejrzeniem śmiertelnej choroby, reżyserka daje jej impuls do przewartościowania swojego życia. Snująca się po Paryżu w oczekiwaniu na wynik arcyważnego badania Cleo zaczyna stopniowo zapominać o sobie, wtapiać się w tłum i zwracać uwagę na ignorowane wcześniej aspekty rzeczywistości. Widoczny w tej przemianie gest odrzucenia sztuczności na rzecz pozbawionego upiększeń realizmu można uznać za fundament kina Agnes Vardy. W Cleo od piątej do siódmej reżyserka burzy granice między fikcją a dokumentem, preferuje długie ujęcia kosztem cięć montażowych, a w dialogach nie unika aluzji do toczącej się w trakcie kręcenia filmu wojny w Algierii. Właśnie dzięki sile tych zabiegów film Vardy nie daje się sprowadzić do roli szacownego klasyka, po dziś dzień zachowując w sobie młodzieńczą świeżość i buntowniczy pazur.
Współorganizatorem pokazu jest Instytut Francuski w Polsce