Wersja językowa
Polski z angielskimi napisami / In Polish with English subtitles
Obsada
Stanisław Tym, Zdzisław Maklakiewicz, Wanda Stanisławska-Lothe, Jan Himlisbach
Na pokład wycieczkowego statku odbywającego rejsy po Wiśle wsiada pasażer bez biletu. Kapitan bierze go za instruktora kulturalno-oświatowego, a gapowicz z ochotą wciela się w tę rolę. Na wstępie zwołuje zebranie, na którym wycieczkowicze wybierają radę rejsu. Następnie wciąga pasażerów w organizację konkursów, gier i zabaw na pokładzie. Ich uczestnicy są przejęci i zachwyceni, że mogą się wykazać. „Instruktor” zyskuje oddane grono sojuszników i coraz bardziej upaja się rolą przywódcy. Trwają kolejno: święto kapitana, bal maskowy, quiz na inteligencję, zbiorowa gimnastyka, gra w salonowca – robi się coraz głupiej i bezsensowniej… „Kierownictwo” rejsu ogarnia coraz większy entuzjazm…
Marek Piwowski’s 1970 film takes place on a cruise-boat floating along a river, and it is an obvious allegory for Poland under Communism. The stakes in this movie are, on the surface, small. The boat’s bureaucracy, its entire structure of power, is predicated on petty deceit; white-lies and little fibs. This authority, which derives from nowhere, is the source of Rejs absurdity. It is an unserious movie about what was, and remains, a serious topic.
Stanisław Tym plays a nameless petty crook who becomes a cultural coordinator on the ship. Unwittingly, he finds himself in a position of power. As the movie progresses, he becomes comfortable with it, but standing in front of the ship’s passengers and leading their first meeting, he looks unsure of himself. The meeting spirals into a meta-meeting (“No one is forcing us to sit here. On the contrary I’m sitting here out of pure pleasure!”), but behind the nonsense lie hints of pathos. Piwowski is talking directly to the Polish viewer of 1970. In that society of procedure, where pleasure is sanctioned, and entertainment is sterile, such self-reference is both potent and funny.
